بازم یکم سیاسی۷..!!

به نام او

سلام به همه دوستان خوب خودم...

ضمن تبریک اعیاد شعبانیه...

اول از همه به دلیل تاخیر زیادم معذرت!!

دوم اینکه چون قصد داشتم در ادامه مباحث جنگ نرم به نقش صدا و سیما بپردازم و این موضوع هم  جای تحلیل و بررسی زیاد داره یه مقدار طول کشید...

و اما بریم سر موضوع خودمون صدا و سیما!!

  خب دوستان همه خودشون با این مقوله اشنایی هایی دارند ، و نقد های زیادی بر صدا و سیما هست(نقد رو به معنی صرفا عیب و ایراد گرفتن ندانید!!)اما رویکرد ما در نقد صدا و سیما در عرصه جنگ نرم هست..

   با توجه به در دسترس بودن صدا و سیما برای همه ما من قصد دارم از نظر همه شما عزیزان در مورد این موضوع استفاده کنم و این دفعه شما هم تو این بحث شرکت داشته باشید...

    ببینید اگر به یاد داشته باشید در یکی از پست های مربوطه در مورد شبکه های ماهواره و به خصوص شبکه های فارسی زبان ان که کارشان گذاشتن فیلم هایی با دوبله فارسی بود صحبت کردیم.با توجه به این موضوع و البته سایر عملکرد های دشمن در جنگ نرم من می خواهم این نکته رو یاد اور بشم که اگر صدا و سیمای نقشی موازی با این رسانه های بیگانه نداشته باشه به ابزاری در دست همان بیگانه ها تبدیل خواهد شد و اگر هم بالاعکس شود و نقش پر رنگی (که البته وظیفه ان سازمان هم شمرده می شود)را ایفا کند به ابزار مهمی در جنگ نرم در دستان خودمان تبدیل خواهد شد.

    افکار عمومی در مورد صدا و سیما متفاوت است ،عده ای ان را رسانه ای صرفا خبری می  دانند.عده ای ان را وسیله سرگرمی عموم مردم،بعضی ان را ابزار اتلاف وقت بر می شمارند و..البته مهمترین دیدگاه به این مجموعه دیدگاهیست که امام بزرگ و عزیزمان به ان داشته اند،اینکه صداوسیما دانشگاه است. و همین طور تبیینی که رهبر گران قدر مون در دیدار اخیرشان با اهالی صدا و سیما داشتند:

اینکه امام گفتند صداوسیما دانشگاه است، تعارف نکردند.این دانشگاه بزرگ باید همچون قله ای عظیم و سرچشمه ای همیشه جوشان، زلالِ معارف الهی – انسانی – اجتماعی – فرهنگی و سیاسی را در زندگی مردم جاری سازد که این جایگاه بسیار مهم، تکالیفی اساسی را در مقابل مسئولان، دست اندرکاران و همکاران هنرمند صدا و سیما قرار داده است.

     تکالیف اساسی ،عجب واژه ای را به کار برده اند.مسولیت بسیار سنگینی بر دوش مسوولین این سازمان گذاشته شده است...

    نگاه و توقع بزرگان و رهبران دینی سیاسی ما نیز به این رسانه ارمان گرایانه و ما باید در این سیر حرکت کنیم.

    نکته ای که بارز و روشن است این است که رسانه ها در دنیای امروز استعداد عجیبی در الگو سازی ،شخصیت و ستاره سازی دارند و گاه حتی خیلی از ستاره ها هنری و ورزشی را به صورت جوان کامل به جوانان ما معرفی می کنند.

سوال اساسی برای جامعه ما با ویژگی های انقلابی ،اسلامی و ارمانی این است که این رسانه با این گستردگی نفوذ چطور می تواند به دانشگاه تبدیل شود؟؟؟این رسانه چگونه می تواند ایمان و اعتقاد در جامعه تقویت کند؟؟؟و در عین حال در شرایط جهانی شده ارتباطات ،با وجود رسانه ها ی رقیب خارجی مخاطب خود را حفظ کند؟؟؟